De weg roept...
De weg roept. Op 4 juni 2024 reis ik met de trein naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Dat ligt in Zuid Frankrijk. Tegen de Pyreneeën. Van daaruit vertrek ik naar Santiago de Compostele. Te voet. Een afstand van bijna 800 km. Ruim 30 etappes/dagen gaan van rond de 25 km. Met bij me mijn nieuwe (wat kleinere) rugzak.
Iedere dag hoop ik weer een verhaal met foto's te plaatsen. Zo kunt u met me mee reizen.
Op deze blog vindt u ook de verhalen van drie eerdere pelgrimsreizen naar Santiago. Twee keer vanuit Nederland (In 2008 met mij oudste broer, in 2018 alleen). En in 2022 vanuit Porto.
Ik ga op stap met bij mij een pelgrimspas. Die geeft je toegang tot de pelgrimshergen. Daar kun je slapen, eten en drinken. Het doel van de reis is: de weg. En het eindpunt de Kathedraal van de Santiago. Daar is het graf van de Heilige Jacobus.
En ik zal ongetwijfeld weer veel mensen ontmoeten. Jong en oud. Het is een reis van zuivering (door de lichamelijke inspanning) en ontmoeting. Met jezelf en met mede pelgrims. Bij de start kent niemand je. Je start dus je reis zonder vooroordelen. Onderweg ervaren velen dat als opnieuw geboren worden. In zekere zin is dat ook zo. De reis sluit je af in de Kathedraal van Santiago met het omarmen van het (gouden) borstbeeld van Jacobus. Voor onderweg neem ik de prachtige Ierse pelgrimszegen mee: ‘Voor de reis wens ik je: ‘Dat de weg je tegemoet komt, de wind steeds in je rug is, de zon je gezicht verwarmt, en zachte buien je velden beregenen. En dat de Eeuwige, tot ons weerzien, je bewaart in de palm van zijn hand’ Een reis met betekenis dus. U kunt met me meereizen. Natuurlijk zijn reacties ook welkom.
