Dag 63 Van Thiviers naar Sorges (21 km)

Gisteren kwam Thomas (55) nog binnen. Laat gestart. Bovendien een lange route. Om Finisterra te halen binnen zijn planning moet hij gemiddeld 30 km per dag afleggen. Dat is volgens mij zeker bij de huidige warmte geen pretje. En hij wil de Camino del Norte doen. Dat is een zwaardere, en 80 km langere, route dan de Camino Frances. Thomas is gestart in Heidelberg (Duitsland). Al enige tijd heeft hij het plan om op de Camino te gaan. Daarvoor heeft hij al jaren vrije dagen gespaard. En dit jaar is het dus zo ver. Hij heeft een baan als opleider in de metaalvakken. Heel aardige man. Hij zegt zelf dat hij een nachtmens is. Als ik vandaag vertrek ligt hij dan ook nog lekker te pitten.
Inmiddels aangekomen in Sorges. Moet nog tot vier uur wachten voor de Gite opengaat. Liever hier wachten dan in de hitte onderweg zijn. Er worden volgens Michael vandaag nog minstens twee dames verwacht in de Gite. Sorges is maar een kleine plaats. En ondanks dat het zaterdag is, is het stil op straat. Wel twee hotels. Dat zal te maken hebben met de doorgaande weg die langs Sorges loopt. Inmiddels is de Gite open. Ik wordt begroet door de coordinator van de gite. De hospitaler moest een dag eerder weg. Ik blijk toch de enige gast te zijn. Ze wijst me waar alles staat. Drukt me op het hart verder niemand binnen te laten. En vertrekt. Dus nu is het een doe het zelf Gite. Geen probleem. De Gite ligt pal naast het gemeentehuis. En daar wordt nu getrouwd. Het is warm. Dus alle ramen open. Zo kan ik de ceremonie ook goed volgen. Er wordt veel gelachen en geklapt. Zoals het hoort. Het is een gezellig en vrolijk rumoer. Gebeurt er toch nog wat....

Totaal na 63 dagen: 1379 km

Dag 62 Van La Coquille naar Thiviers (20 km)

Het wordt een hete dag. Zegt Maurice. Mijn Hospitalier (zeg maar gastheer) in de Gite. Tot nu toe (ruim halverwege de route van vandaag)  valt het nog mee. Dat komt ook door de relatief harde wind. En die wind is nog redelijk koel. Mijn barometer geeft bewolking en regen aan. Misschien onweer later vandaag. Ik ben op weg naar de Gite/camping municipal in Thiviers. Als er plaats is verblijf ik in de Gite. Dat scheelt morgen werk. En een natte tent.
Maurice (65) is een interessante vent. Hij is een Canadees. Uit Quebeck. Franstalig dus. Maar spreekt gelukkig ook redelijk Engels. Hij was 13 jaar bus- en Subway bestuurder. Nu met pensioen. Heeft alles verkocht in Quebeck. Woont sinds een paar jaar in de zomer  in Europa. En dat doe hij heel handig. Hij hospitaleert enkele maanden op de camino. In Frankrijk en Spanje. Steeds twee weken op één plek. Dat betekent ook gratis kost en inwoning. In ruil daarvoor ontvang je wel de pelgrims. Je verzorgd een maaltijd. En de Gite. Op dit moment is het redelijk rustig. Eergisteren drie gasten.
Gisteren was ik er. Vandaag twee gasten. Voor zaterdag en zondag nog geen. Het is nu geen drukke tijd. Volgens Michael.Te warm. In mei en eind augustus, september is het veel drukker. Maurice is een heel aardige vent. Hij heeft ook een heerlijke maaltijd gemaakt. Een specialiteit uit Quebeck. Zo lekker. Zeker een gerecht dat ik de familie ook te eten ga geven zodra ik terug ben. Ik  heb het recept! Maurice heeft een dochter die in Californië woont. In september komt ze naar Europa. Om samen met haar vader wat rond te reizen. Hij heeft het niet over zijn vrouw. Dus die zal wel vertrokken zijn. Enkele jaren geleden is Maurice gestart om de Camino te lopen. Hij heeft diverse routes op zijn naam staan. De eerste keer startte hij op de geboortedag van zijn overleden vader. Vanuit de plaats waar zijn familie oorspronkelijk vandaan komt. Dat vond ok mooi. Zo'n eerbetoon aan je vader.
Inmiddels is het rond één uur. Ik zit in de Gite municipal op Camping Repaire. Voor vier personen. Op de camping. Als gebruikelijk ben ik de enige gast. En ja hoor: het is nu goed heet. Dus toch. Eerst  maar even rustig aan en later vanmiddag naar Thiviers. Ben er al door gekomen. Een alleraardigst plaatsje. Inmiddels is Thomas (55)  gearriveerd. Morgen verder...

Dag 61 Van Flavignac naar La Coquille (31 km)

Op het terras in Flavignac zit een Duits echtpaar. We komen kort aan de praat. Wat blijkt: zij volgen ook de Voi de Vezelay. Ieder jaar twee weken. Hun systeem is om met een camper én personenauto te reizen. Ze lopen dan van de een naar de ander. Prima systeem. Zo kan het dus ook. Ze komen ook nog bij ons uit de buurt: Keulen.
Vanmorgen zie ik het langzaam dag worden. Het is weer heerlijk om vroeg op pad te zijn. Lekker fris. En heel rustig. De koeien grazen gulzig van het verse groene gras. Verder is de route van vandaag vooral lang. Met mooie bospaden. En, later op de morgen, warm. Inmiddels ben ik de Dordogne binnen gelopen.
Nu zit ik bij te komen op café. Uiteraard met een koel biertje. Vandaag logeer ik in een pelgrimsherberg van het Franse genootschap. Daar kan ik pas om vier uur terecht. Het is dus pure overmacht dat ik hier zit...

Totaal na 61 dagen: 1338 km

Dag 60 Van Limoges naar Flavignac (28 km)

Het duurt even voor je Limoges uit bent. In mijn geval zo'n anderhalf uur. Het is tenslotte toch een grote stad. Gisteren had ik de route vanuit het centrum al verkend. En gelukkig maar. Ik heb flink moeten zoeken. Dat komt ook omdat in centra van grote steden de bebording vaak ontbreekt. In Limoges heeft men in het trottoir gemetselde koperen schelpen. Mooi, maar van een afstand slecht waar te nemen.
Al vroeg ben ik in Aix-sur-Vienne. Daar wilde ik eigenlijk stoppen. Maar wat doe je dan de rest van de dag? Aix is overigens een alleraardigst plaatsje. En omdat het aan een rivier ligt biedt het ook wat extra. Maar ik ga toch door naar Flavignac. Dat is dan gelijk weer een stevige etappe. Morgen nog zo één. Onderweg zie ik geen mede pelgrims terwijl er wel velen onderweg zijn. In de Gite Municipal neem ik één plaats in van de vier beschikbare. Zou men deze etappe soms overslaan? Omdat hij nogal lang is. En er onderweg weinig of geen overnachtings mogelijkheden zijn. Bovendien is deze etappe wat 'gewoontjes' . Wie al langer onderweg is heeft al veel mooiere landschappen zien passeren. Vanmiddag is de bakker nog open. Dus ik koop gelijk in voor morgen. Anders moet ik tot zeven uur wachten. En dan hoop ik al minstens een half uur onderweg te zijn. De weergoden voorspellen weer een warme dag. Dan kun je maar beter vroeg vertrekken. Nu ben ik de enige gast in het plaatselijk café-restaurant. Er lopen regelmatig mensen binnen voor sigaretten. Om half één zat het hier wel helemaal vol. Inclusief het terras. Zo zie je maar dat iedere cultuur zijn eigen gewoontes heeft.

Totaal na 60 dagen: 1307 km

Dag 59 Limoges

Afstand schept nabijheid. Ook nu ervaar ik dat. Op een andere manier ben je toch intensief bij allen die je lief zijn betrokken. Je leeft met elkaar mee. Je spreekt elkaar. Marja uiteraard iedere dag. De kids wat minder. Daar is WhatsApp een uitstekende manier om op de hoogte te blijven. Onze Amsterdammers, Paul en Lienke, zijn nu in Sri Lanka. Heb nog nooit zoveel van ze meegekregen. Ook in 2009 op mijn eerste pelgrimsreis heb ik ervaren dat afstand nabijheid schept. En toen moest WhatsApp nog geboren worden.
En telefoneren kostte een vermogen. Dank aan de EU zijn de tarieven nu normaal. En de EU hadden we er echt bij nodig. Zonder dat blijven grote bedrijven graaien. Kijk maar naar de banken en farmaceuten en nog veel meer bedrijven.
Vanmorgen ook even met mijn schoonmoeder gebeld. Die heb ik misschien wat verwaarloosd. We waren allebei blij elkaar aan de lijn te hebben. Het grote nieuws bij haar is dat ze nu dagelijks aan hemelvaart doet! Natuurlijk weet ik dat ze heel gelovig is. Maar zo? Ze heeft een traplift. En het geeft haar rust. 'Ik kan nog steeds wel de trap op hoor'. Maar ze heeft nu de geruststellende gedachte dat ze in haar huis kan blijven wonen. Ondanks haar gevorderde leeftijd. En dat wil ze heel graag. Prima toch? 
Vandaag verder wat door Limoges gezworven. Toch wel een mooie stad. Wat inkopen gedaan. Bananen, frambozen, perziken, Griekse yoghurt en wat repen. Het meeste moet vandaag op. Het valt tegen om een supermarkt te vinden. De eerste twee die Google Maps aangeeft zijn opgedoekt. Dan maar op de 'ouderwetse' manier. Ik vraag het een passerende vrouw! En die brengt uitkomst. Ik begrijp haar slecht. Maar ze typt de straatnaam in op Google Maps. Dat werkt helemaal goed. Een prima stads-Carrefour. Missie geslaagd.
Bij het bekijken van de route voor morgen, kom ik er achter dat deze voor mijn deur loopt! Niks geen gezoek. Direct op het goede pad... wat een luxe.

Dag 58 Van Saint-Leonard- de-Noblat naar Limoges ( 22 km)

Het is duidelijk merkbaar wat warmer. Wel een prima dag. Door om half acht te vertrekken nog profijt van schaduw van bomen. Langs de weg. En van de kilometers bospaden die weer in de route opgenomen zitten. Zoals bijna elke dag. In feite gaat de tocht van de ene historische stad naar de andere. Bij het verlaten ervan laat Saint Leonard zich van een schitterende kant zien. Werkelijk wonderschoon. Ben je in de buurt, een bezoekje waard. Limoges is natuurlijk anders. Veel groter. Dus bij nadering passeer je eerst bedrijventerreinen. Noodzakelijk maar redelijk saai. Lelijk zelfs. Maar de oude stad zelf lijkt wonderschoon. De route breng me gelijk in de kathedraal Saint -Etienne. Zoals het hoort. Ontvangen door iemand van het plaatselijk pelgrimsgenootschap. En natuurlijk een prachtig stempel gekregen in mijn pelgrimspas. Heb verder alleen nog maar een quickscan kunnen doen. Ook de kathedraal moet ik nog goed bekijken.
Nu geland in een prima suite. In het centrum van Limoges. Na een verfrissende douche en het wassen van kleren in slaap gevallen. Wel lekker. Morgen nog de hele dag om Limoges te ontdekken. Blijf hier als toerist. Laat me verrassen. In de kathedraal kreeg ik gelijk een plattegrond van Limoges. Dus de weg zal ik wel vinden...

Totaal na 58 dagen: 1279 km

                         

Dag 57 Van Billanges naar Saint-Leonard-de-Noblat ( 22 km)

En Duitsland wint toch weer. Kon de match met Zweden op mijn mobiel volgen. Ongelofelijk. Toch lekker geslapen. En gelijk verschijnen er weer grappen op het web. Zoals een gebed aan God. 'Lieve God, u hebt mijn favoriete artiest, filmster enz. al tot u genomen. Ik wil u er even op wijzen dat Duitsland mijn favoriete elftal is'. Vind ik wel grappig.
Om kwart voor zeven was ik al weer op pad. Gewoon omdat ik wakker was. Een redelijk korte etappe. Dus om twaalf uur al in Saint Leonard. Mooi, oud stadje.
Op mijn tocht vandaag was ik een keer goed de weg kwijt. Letterlijk (voor wie anders wil denken). Na een bospad kwam ik op een helling terecht. Recht voor me een korenveld. En geen duidelijk spoor meer. Dus zoeken. Teruggaan is meestal geen optie. Door modder en een beekje bij weilanden gekomen. Uiteindelijk over schrikdraad en prikkeldraad op een weggetje gekomen. Met behulp van Maps mijn weg weer teruggevonden.
Gisteren ook al een stunt. Ben plat voorover gestruikeld. Op een toen redelijk vlak bospad. Behalve mijn ego, geen schade. Zo zie je maar een pelgrim maakt van alles mee. Als klap op de vuurpijl: wilde vandaag overnachten in de Gite Municipal. Blijkt dat die ruim 3 km terug op de route ligt. Niet dus. Een kamer geregeld bij wat ik dacht een particulier onderkomen. Maar het is een Logies de France. Duur dus voor een pelgrim. Iets anders zoeken heb ik dan geen zin meer in. Dus maar lang in bed liggen om er optimaal van te genieten. Bovendien kon ik wel Max Verstappen zien racen. Nou ja, je moet maar denken 'een kleinigheid hou je altijd'.
Saint Leonard de Noblat is een pareltje. Mooi, oud, historisch stadje. Klein. Dus geen weekend bestemming. En natuurlijk typisch Frans. Om 18.00 uur zijn nagenoeg alle café's en restaurants gesloten. Morgen in een grote stad. Limoges. Ben benieuwd...

Totaal na 57 dagen: 1257 km

Dag 56 Van Marsac naar Les Billanges (25 km)

Het is heel gezellig op camping La Ballade. Een kleine oase. Met pipowagens en tipitenten. Kamperen met eigen caravan, camper of tent. Samen gegeten. De camping eigenaar Ruud (50?, alleengaand) is ook een goede kok. Hij is hier terecht gekomen na een druk leven in Nederland. Begonnen als licht en geluidstechnicus. Eigen bedrijf daarin opgebouwd. Later op de wintersport een aantal jaren skiles gegeven. En hij was daar ook discjockey. Dat laatste doet hij nog steeds wel. Als het hem uitkomt. Op de camping sleutelt hij aan oude Citroëns. Hij renoveert ze. Tijdens het eten blijk ik naast Dirk Wolthaus te zitten. Inderdaad, jongere broer van. Pieter-Dirk is inmiddels met emeritaat. Na 25 dienstjaren in Groningen. Woont nu in Zutphen. Waar ook één van zijn dochters woont. Dirk woont in Brielle. Is twee weken op de camping. Samen met zijn vrouw. Werken halve dagen als vrijwilliger. Zijn vrouw poetst en boent graag. Dirk doet tuinonderhoud. Daarin heeft hij ook lang les gegeven. Tuinieren is zijn lust en zijn leven. Vandaag vertrekken ze. Naar een volgend adres. Prima manier om het aangename met het nuttige te verenigen. Uiteraard vraag ik hem mijn hartelijke groeten te doen aan Pieter Dirk en Anneke.
Ik ben vandaag weer geland in the milddle of nowhere, 3 km van Billanges. Wel de verkeerde kant uit. Dus morgen wat extra kilometers. In de Gite ben ik de enige gast. Lekker rustig. Kan voetbal kijken op mijn mobiel. Geen straf dus. Was laat weg vanmorgen. Dus pas om kwart over drie op mijn bestemming. De wind waait nog steeds stevig. Is ook wat koel. Prima om verder te gaan. Morgen naar Saint Leonard en overmorgen naar Limoges. Daar blijf ik een dag als toerist.

Totaal na 56 dagen: 1235 km