Dag 2 Van Saint-Jean naar Roncevalles
De zon schijnt uitbundig. Het is 27°+. Gelukkig ben ik al enige uren geleden gearriveerd: half twee. Nu (16.30) op het terras. Waar moet je anders zitten. Toch?
Om 6 uur vanmorgen vertrokken. Volgens het boekje voor een route van 8.15 uur. Het is een wonder dat ik arriveer. In ruim 25 km stijg je 1200 m. En daal je 130m. Onderweg ben ik wel drie keer doodgegaan! Nou ja, bijna dan. Maar je moet door. Een taxi kun je niet bellen ( geen bereik). En op een bus kun je wel wachten, maar die komt nooit. Dus dan maar geen paniek. Rustig doorgaan. En het is gelukt. Zelden zo blij geweest toen ik aankwam.
Vandaag dus ook weinig contacten met anderen gehad. Geen energie en ook geen zin. Je hebt genoeg aan jezelf. Geen energie en geen zin. En toch ben ik heel trots dat ik het gefikst heb.
Morgen een iets langere route. Maar veel minder zwaar. We gaan het zien. Ultreia (altijd verder)...
Okee Adriaan, de kop is er af. Een zware dag begrijp ik. Je had het voorzien, maar dan nog. Morgen verder. Het zal wel weer pittig worden omdat je weer in je ritme moet zien te komen. Veel sterkte (letterlijk) en inspiratie en motivatie om door te gaan.
BeantwoordenVerwijderen