Vandaag begint de route weer te stijgen.
Morgen passeren we O Cebreiro op ruim 1300 meter. Ruim 600 meter hoger dan de start van vandaag. Dan trekken we ook Galicie binnen. De klim, die we hoofdzakelijk morgen maken, wordt in de boekjes omschreven als een van de mooiste en indrukwekkendste belevenissen. Galicie is de laatste Spaanse regio die we aandoen. Santiago de Compostela is er de hoofdstad van. De route van vandaag is simpel. Loopt hoofdzakelijk door het dal van de Rio Valcarce. Volgt voornamelijk de oude N VI. Ondanks dat is de route mooi door het prachtige landschap. Na de eerste stop ga ik alleen door. Reka is al vertrokken. Ook wel lekker om weer alleen te gaan. Zeker als het landschap zo mooi is. En promt ontmoet je weer een hoop mensen. Zoals Nuria (Spaans) die een groot leed achter zich moet laten. Wanhopig op zoek is hoe ze in de smaak kan vallen en aan de verwachting van een ander kan voldoen. Ik probeer haar te overtuigen dat dat nergens voor nodig is. Het gaat erom hoe ze zelf wil leven en om wie ze is. Misschien zie ik haar in Santiago weer. En ik wordt ingehaald door Steve. Een echte Engelse houdegen. Zeer pro Brexit. Voor hem is de EU alleen maar een geldverslindende burocratische organisatie. In veel van zijn kritiek kan ik me vinden. Maar weglopen? Vannacht slapen we in een prachtige Albergue. Grazie Reka. Wel een grote slaapzaal. Maar ook dat overleven we. Inmiddels is Marja geland op Schiphol. En weer veilig thuis. Dinsdag is ze in Santiago om ons te verwelkomen. Zie er naar uit.
Morgen passeren we O Cebreiro op ruim 1300 meter. Ruim 600 meter hoger dan de start van vandaag. Dan trekken we ook Galicie binnen. De klim, die we hoofdzakelijk morgen maken, wordt in de boekjes omschreven als een van de mooiste en indrukwekkendste belevenissen. Galicie is de laatste Spaanse regio die we aandoen. Santiago de Compostela is er de hoofdstad van. De route van vandaag is simpel. Loopt hoofdzakelijk door het dal van de Rio Valcarce. Volgt voornamelijk de oude N VI. Ondanks dat is de route mooi door het prachtige landschap. Na de eerste stop ga ik alleen door. Reka is al vertrokken. Ook wel lekker om weer alleen te gaan. Zeker als het landschap zo mooi is. En promt ontmoet je weer een hoop mensen. Zoals Nuria (Spaans) die een groot leed achter zich moet laten. Wanhopig op zoek is hoe ze in de smaak kan vallen en aan de verwachting van een ander kan voldoen. Ik probeer haar te overtuigen dat dat nergens voor nodig is. Het gaat erom hoe ze zelf wil leven en om wie ze is. Misschien zie ik haar in Santiago weer. En ik wordt ingehaald door Steve. Een echte Engelse houdegen. Zeer pro Brexit. Voor hem is de EU alleen maar een geldverslindende burocratische organisatie. In veel van zijn kritiek kan ik me vinden. Maar weglopen? Vannacht slapen we in een prachtige Albergue. Grazie Reka. Wel een grote slaapzaal. Maar ook dat overleven we. Inmiddels is Marja geland op Schiphol. En weer veilig thuis. Dinsdag is ze in Santiago om ons te verwelkomen. Zie er naar uit.
Totaal na 102 dagen: 2395 km
Tot Santiago: 173 km
Tot Santiago: 173 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten