Bij vertrek is het nog pikkedonker (6.30 Portugese tijd
5.30 in Ned.).Ik volg op afstand een drietal Duitse jonge meiden.Tot
mijn verrassing lopen ze na ong. 20 min. het perron van het
stationnetje op dat we passeren. Ze gaan nu dus een stuk met de trein.
Ik vervolg gewoon mijn weg voorlangs het station.
Het
is zwaar bewolkt, maar de eerste twee uur droog. Het lijkt wel of de
hemel weer moet leren het te laten regenen! Maar het begint dan toch te
miezeren en later te regenen. De rest van de etappe lossen miezer en
regen elkaar steeds af.
De foto is genomen door
Sarah, een Amerikaanse verpleegster. Die haalde ik in en met haar liep
ik een uurtje op. Ze heeft ontslag genomen. Om een tijdje te ontsnappen
aan de druk van haar werk. Daarmee neemt ze geen enkel risico: ze heeft
zo weer een andere baan. Na een stop ga ik weer alleen verder.
De
route vandaag is prachtig. Ondanks de regen. Onderweg passeer ik een
paar fraaie beelden. En ondanks dat het de langste route tot nu toe is
gaat het erg vlot. Ik begin al aardig ingewerkt te raken. Zeker nu.ik
vannacht weer op een zaal geslapen heb met 6 stapelbedden. Allemaal
bezet.
Ik arriveer al op tijd in Ponte da Lima;
rond half één. Dan is er nog geen herberg open. Dus ik besluit mezelf te
trakteren op een pension kamer. Dat lukt pas rond half drie; het
touristoffice is ook tot twee uur gesloten. Inmiddels is de regen al
enkele uren gestopt. De temperatuur is aangenaam. En vannacht lekker
slapen. Wat wil je nog meer...
Totaal na 5 dagen: 97,5 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten