Dag 66 Van Saint-Astier naar Mussidan (27 km)

En plotseling ben ik er even helemaal klaar mee. Al ruim twee uur onderweg. Voornamelijk over land- en boswegen. Geen mens te zien. Wel de gebruikelijke hoeveelheid agressief blaffende honden.
Heb enorm zin in een koffie. Planeze lijkt een wat grotere plaats. Dus op zoek naar een bar/café. Helaas. En dan ben ik er klaar mee. De lastige paden. De bossen en weilanden. De volkomen verlatenheid. Ik besluit de D-weg te volgen naar Mussidan. In de hoop ook nog ergens een koffie te scoren. En dan gebeurt het wonder. Ik passeer vlak bij Planeze het Gemeentelijk afvalstation. (Zoals er in Arnhem ook twee zijn.) Hoor roepen: Messieur, messieur. Kennelijk heeft iemand mij nodig. Het blijkt de voorman van het afvalstation te zijn. Philip. Hij vraagt of ik koffie wil. Geweldig. Graag. Hij vertelt dat veel pelgrims passeren. Deze route is wat korter. En minder gedoe. Ik besluit om de D-weg naar Mussidan te blijven volgen. Even een stuk door de bewoonde wereld. 
Gisteravond op de camping gegeten. Samen met twee Duitse vrouwen en Michel. De dames zijn twee weken onderweg om een deel van de route te volgen. Beatrix uit de omgeving van Freiburg. En een dame met een moeilijke naam uit de omgeving van Basel. Ze spreken beide vloeiend Frans. Hebben Michel al eerder ontmoet. Zo wordt het nog heel gezellig. En op het terras is net die middag een gloednieuw groot beeldscherm opgehangen. Dus we kunnen België - Japan volgen. Mijn Duitse vriendinnen logeren ook in de Gite. Maar ze zijn op stap. Dus nu even op terras mijn verhaal afmaken. En posten.

Totaal na 66 dagen: 1454 km