Vandaag een rustdag. Marja zou morgen naar huis gaan. Daarna belandt ze in de heksenmolen van de voorbereiding van haar reis. Zaterdag vertrekt ze naar Paul en Lienke in Amsterdam. Om zondag naar Indonesië te vliegen. En ik ga de Pyreneeën over. Start met de 'Camino Frances' om te eindigen in Santiago de Compostella. En een paar dagen later in Finisterre. Een afstand waarmee ik nog wel ruim 40 dagen bezig ben.
Morgen vertrek ik toch met mijn eigen rugzak. Heb die van Marja geprobeerd. Vooral op de route van Sauveterre-de-Bearn naar Ostabat. Daar zaten ook een flinke klim én afdaling in. Toen moest ik vaststellen dat Marja's rugzak mij onvoldoende past. Het effect van wandelen met twee kinderen. De ene danst mee als een veertje. De ander hangt aan je. Zoiets.
En ook nu lopen de zaken anders dan gepland. Het regent fors. En er wordt vandaag nog veel regen verwacht. Dat doet Marja besluiten om toch maar vandaag alvast met de terugreis te beginnen. Dus ik zoek een onderkomen voor de nacht. Die is redelijk snel gevonden. Marja vertrekt. En ik breng mijn rugzak naar de herberg. Daar is nog niemand. Behalve een meisje uit Noorwegen. Sidsel (25). Ze staat er wat verloren. Uiteraard komen we aan de praat. Sidsel zou gisteren aankomen uit Kopenhagen. Alleen is haar vlucht gecancelled. Dus ze is er nu pas. En tot overmaat van ramp is haar rugzak niet meegekomen. Die hoopt ze op te pikken in Pamplona. 4 etappes vanaf hier. Ze voelt zich erg alleen en onthand. Logisch. Dus ik probeer haar wat op te vangen en de weg te wijzen. Ze koopt een nieuwe rugzak, lakenzak, en nog wat dingen. Mijn rol is er te zijn. Daarna is ze toe aan bier en een sandwich. Komen we in het Pelgrimsbureau is Susi daar. Met Susi zouden Marja en ik vanavond gaan eten. Voorzichtig vertel ik Susi dat ik nog een nieuwe vriendin heb. Die vanavond ook mee gaat eten. Ze moet er hartelijk om lachen. Dus hopelijk wordt het vanavond heel gezellig. Het zal vast wel... (Op de bijgaande foto staat Sidsel).
Morgen vertrek ik toch met mijn eigen rugzak. Heb die van Marja geprobeerd. Vooral op de route van Sauveterre-de-Bearn naar Ostabat. Daar zaten ook een flinke klim én afdaling in. Toen moest ik vaststellen dat Marja's rugzak mij onvoldoende past. Het effect van wandelen met twee kinderen. De ene danst mee als een veertje. De ander hangt aan je. Zoiets.
En ook nu lopen de zaken anders dan gepland. Het regent fors. En er wordt vandaag nog veel regen verwacht. Dat doet Marja besluiten om toch maar vandaag alvast met de terugreis te beginnen. Dus ik zoek een onderkomen voor de nacht. Die is redelijk snel gevonden. Marja vertrekt. En ik breng mijn rugzak naar de herberg. Daar is nog niemand. Behalve een meisje uit Noorwegen. Sidsel (25). Ze staat er wat verloren. Uiteraard komen we aan de praat. Sidsel zou gisteren aankomen uit Kopenhagen. Alleen is haar vlucht gecancelled. Dus ze is er nu pas. En tot overmaat van ramp is haar rugzak niet meegekomen. Die hoopt ze op te pikken in Pamplona. 4 etappes vanaf hier. Ze voelt zich erg alleen en onthand. Logisch. Dus ik probeer haar wat op te vangen en de weg te wijzen. Ze koopt een nieuwe rugzak, lakenzak, en nog wat dingen. Mijn rol is er te zijn. Daarna is ze toe aan bier en een sandwich. Komen we in het Pelgrimsbureau is Susi daar. Met Susi zouden Marja en ik vanavond gaan eten. Voorzichtig vertel ik Susi dat ik nog een nieuwe vriendin heb. Die vanavond ook mee gaat eten. Ze moet er hartelijk om lachen. Dus hopelijk wordt het vanavond heel gezellig. Het zal vast wel... (Op de bijgaande foto staat Sidsel).
Totaal na 79 dagen: 1777 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten