Dag 33 Van Accolay naar Vezelay (33 km)

Vezelay. Al van zeer ver (10km) zie je het liggen. De grote Kathedraal op een heuvel. Voor je er bent moet je nog wel 2 1/2  uur gaan. En als je er bijna bent mag je nog flink en steil klimmen. Vezelay ligt tenslotte op een heuvel. De hele route was het klimmen geblazen. 630 meter omhoog. En grotendeels ook weer omlaag. Maar de inspanning loont zich. De Pelgrimsroute komt uit vlak bij de ingang van de Kathedraal. Gelijk dus een stempel gescoord bij het 'acceuil' (kantoor). Toen naar het postkantoor. De Poste Restante zending opgepikt. Werkt feilloos. Na me met mijn paspoort geïdentificeerd te hebben, en na betaling van € 0,95, was de briefpost in mijn bezit. Met zonder tekeningen van de kleinkinderen. Die hadden geen tijd! En door naar de camping. De tent was vanmorgen kliedernat. Zoals wel vaker. Gelukkig is het goed weer. Dus het droogt snel. Bij mijn overburen een (opvouwbaar) emmertje geleend. Morgen is ook wasdag. Kreeg er ook wasmiddel en deskundig advies bij. Het wordt in ieder geval een dankbare missie. Ben er zeker van dat het water roetzwart wordt. In ieder geval blijf ik hier morgen. Misschien ook zaterdag. Krijg 'hoog bezoek'. Mijn broeder Pelgrim en zijn vrouw komen mij opzoeken. Nu zit ik op het dichts bij de camping gelegen terras. Om wat te drinken. Voor eten moet ik nog een uur wachten. Met rustig aan drinken red ik dat wel ☆☆☆

Totaal na 33 etappes: 815 km

Dag 32 Van Chablis naar Accolay (32 km)

De eerste kilometers van de route gaan dwars door de wijngaarden van de Chablis. Er wordt hard gewerkt. Overal waar je kijkt grote machines. En in de uitgestrekte heuvels busjes. Witte bestelbusjes. Er zijn nu dus  heel veel mensen aan het werk.
Wat een verschil met de laatste twee weken. Op de akkers was het juist rustig. Heel rustig. Af en toe een sproeimachine met chemicaliën. Verder moet het gewas zichzelf maar redden. En dat doet het.
Voor een lekenoog ziet het er perfect uit. Het is zelfs vochtig genoeg. Je ziet dus ook geen sproeimachines.
De etappe vandaag is onverwacht lang. Dat is mijn eigen stomme schuld. De route is slecht aangegeven. En superslecht beschreven. Dat in combinatie met het feit dat ik nogal eens loop te dromen, maakt dat ik me vergis. Maar 50 meter. Toen ik erachter kwam was ik al 2 km onderweg op de verkeerde weg. En om dan uit te vissen waar je zit en waar je naar toe moet, was heel lastig. Ook nog eens op een punt waar je geen sterveling ziet. De enige en juiste oplossing was; omkeren en terug. Kortom; een dure les.
Omdat druivenranken op hellingen groeien, moet er ook flink geklommen worden. Soms heel geleidelijk. Soms steil. Dan is het voetje voor voetje en heel rustig naar boven. Vandaag ruim 500 m geklommen. De dagen hiervoor resp. 350, 450, 11 en 77 meter. Morgen naar Vezelay. Nu geland op weer zo'n aardig campingkje. Een Municipal. Klein maar zeer goed onderhouden. Wel zo'n 40 plekken. Waarvan er een tiental bezet zijn.
Verder in Accolay geen voorzieningen. Dat is geen verrassing. Morgen naar Vezeley. Een belangrijke mijlpaal op deze Pelgrimage. Daar blijf ik in ieder geval 2 nachten. En als het goed is ligt het routeboek 'Poste Restante' op me te wachten. Ja, ja, dat bestaat nog. Morgen weet ik of het echt werkt..

Totaal na 32 etappes: 782 km

Dag 31 Van La Chapelle-Vieille-Foret naar Chablis (24 km)

En dan gaat het toch een keer gebeuren. Het is het hele eerste uur van mijn tocht al zwaar bewolkt. Het spettert af en toe licht. Maar allengs gaat het wat meer druppelen. Dus toch maar jas aan. En hoed op. Maar nu is het zover. Het regent echt. Geen ontkomen aan. Dus ook regenbroek aan. De volledige onderwater uitrusting. De eerste keer deze tocht. Heb dus niks te klagen. Deze regen is natuurlijk ook heel goed voor de gewassen op de enorme akkers. Je ziet ze als het ware groeien.
Gisteravond met Philip doorgebracht (gepensioneerd 60+). Hij komt uit Charleroi. Waals België. Net als veel Walen heeft hij nooit de moeite genomen om Nederlands te leren. Als je dan ook verder niks over de grens spreekt, wordt communiceren wel heel moeilijk. Zeker ook als je de indruk geeft dat je het wel goed vindt. Nou ja, dan stopt het voor mij ook. Dus we zwegen ons grotendeels door de avond heen. Hij is op weg naar Santiago. Heeft in zijn arbeidzame leven wegen ontworpen. Dat was het zo'n beetje. Hoe dan ook ik amuseerde me wel.
Vandaag onderweg werd ik ingehaald door een bestelbus van een bakker. Achter het stuur een jonge dame. Bij het passeren blies ze me een kushandje toe. Lief hè? Mijn dag was weer goed. Stom dat ik vergat een lift te vragen. 

Inmiddels heb ik het arrondissement L'Aube verlaten en gaat de route door de Bourgogne.
En voor vandaag dus Chablis. Daar zijn Han en ik ook in 2009 geweest. Een leuke kleine camping. Overigens redelijk bezet. Dicht bij het kleine centrum. Met voldoende restaurants. Bij Chablis denk je natuurlijk ook aan de wereldberoemde witte wijn. En dat is nou net het probleem. Wereld beroemd is teveel vraag naar een op zich redelijke wijn. De vraag komt vooral van Amerikanen. En ik was het met mijn goed Engels sprekende Fransman van gisteren eens. Daar laat ik mijn Goldcard niet mee leeg trekken. Ken nog veel betere witte wijnen. En die komen of all places uit Maastricht. Als ik er aan denk krijg ik er weer zin in. Kosten overigens natuurlijk ook wel wat. Moet alleen wat nieuwe voorraad halen. Preventief voor vertrek maar even opgedronken. Stel je voor dat je wat gebeurt onderweg. Liggen die flessen maar in de kelder te verstoffen. En Marja zou zich er geen raad mee weten. Toch?
Vanmiddag was het droog en zonnig. Nu rommelt het verderop. We zien wel of we het droog houden. Inmiddels zit ik op café. Ga de route van morgen uitknobbelen. En daarna maar wat eten. Morgen verder...

Totale afstand na 31 etappes: 750 km

Dag 30 Van Eaux-Puiseaux naar Flogny-la-Chapelle (25 km)

Het is weer een prachtige dag. Mooie route. Lekkere temperatuur. Na 10 km haal ik een andere pelgrim in. Een dame. We praten Engels met elkaar. Totdat ze vraagt waar ik uit Engeland vandaan kom. Blijkt dat we allebei Nederlanders zijn  .
Als ik ze inhaal staat ze wat te dralen. Ik denk meteen 'O God, daar zal je het hebben'. Is ze bezig om het geluid van kwetterende kraaien op te nemen. Ze is net onderweg dus gaat ze door. Ik neem in Ervy-le-Chatel even pauze. Op een terrasje. Met een heerlijke Cappuccino. En een gezellige Fransman die uitstekend Engels praat. Veel leuker dan kraaien. Toch? De Fransman heeft in de USA gewoond. Is er geboren of heeft er gewerkt. Vindt dat in België het lekkerste bier wordt gebrauwen. Mee eens! Komt eens per maand in Brussel. Samen met zijn vrouw. Om zijn zoon, schoondochter en twee kleinkinderen te bezoeken. Zijn zoon heeft dan altijd twee bijzondere biertjes. Ik adviseer hem ook het beste bier ter wereld: Westvleeteren eens te proberen. Hij schrijft het op.
Ze heet Connie (54). Zoals verwacht haal ik haar in. Komt uit Rotterdam. Doet de Camino in delen. Nu van Reims naar Nevers. Vorig jaar van Rotterdam naar Reims. Ze werkt als begeleider van verstandelijk beperkte mensen. Ze doet relatief korte etappes. Geniet van de tocht en het helemaal alleen gaan. 'Dan kan ze zelf beslissen over het hoe en wat'. We lopen een stukje samen op. Dan splitsen onze wegen zich. Zij naar Roffey, ik naar Flogny.
In Flogny zou je in de kantine van de voetbalclub kunnen slapen. Dat blijkt toch anders. Beter. De Burgemeester wordt gebeld. Dat is in Frankrijk vaak een tot Burgemeester gekozen Burger. Die heeft een baan of bedrijf naast het burgemeesters ambt. Korte tijd later stopt er een oude bestelbus. Een jonge vent komt enthousiast op me af. Geeft me een hand en ontvoert me naar het naastgelegen dorp. La Chapelle-Vieille-Foret. Daar wordt ik ondergebracht in een prima appartementje waarin 4 pelgrims terecht kunnen. Wat een luxe. Het enige puntje van verbetering is dat er in dit dorp helemaal niks te koop is. Geen winkeltje, geen café. Gelukkig heb ik daar al wat mee gerekend en in Ervy bij de bakker wat gekocht. Morgen in Chablis is het beter.
Het is al een hele tijd zwaar bewolkt. En al enige tijd rommelt het in de lucht. Nu regent het wat. En Philip is gearriveerd. We zitten goed...

Totaal na 30 etappes: 726 km

Dag 29 Van Troyes naar Eaux-Puiseaux (38 km)

Op naar Eaux-Puiseaux. En dat op zondag Trinitatis. Een prima zondag om deze etappe te gaan. De zondag van de drie-eenheid: Vader en Zoon en Geest. Elly schrijft daarover in onze Zondagsmail. Het is een geloofsbelijdenis. Soms denk je dat je het weet. Net als Nicodemus. Voor hem ging er een nieuw licht op. Hij zag met nieuwe ogen een andere wereld uit heilig vuur en water en Geest. En dat vuur, het water en de geest zal ik op mijn tocht vandaag nodig hebben. Ook om met nieuwe ogen te zien welke vele mogelijkheden je als mens hebt.
Gisteravond traden de Toppers op in de Johan Cruijff ArenA. Paul, Lienke en Marja waren daar ook. Met duizenden anderen. En met Arno, Rikje en de kids. Misschien hebben ze ook wat van het vuur, het water en de geest meegepikt.
6.00 uur. De straten zijn nat. Het heeft wat geregend. Frist wel lekker op. Een oude man laat zijn hond uit. Bon Courage! Bij een partyboot, een eindje verderop, klinkt nog volop muziek. Wat jongeren zijn buiten aan het kletsen en rumoeren. In het centrum komt een jong stel me tegemoet. Duidelijk verliefd. Zij stralend en uitdagend voorop. Hij iets achter haar. Op de eerste verdieping boven een winkel zit een jongedame in het kozijn van het open raam. Benen maar buiten bungelend. Heeft een heel opgewekt verhaal voor me. Ze zal nu wel slapen. Bij het verlaten van het centrum ontmoet ik nog een stel. Zij voorop met blote voeten en verdrietig gezicht. Hij er vlak achter niet wetend wat te doen. Heeft misschien net de verkering uitgemaakt. Met betraande stem groet ze met Bonjour terug. Kortom: op de vroege zondag is hier nog volop leven.
De route vandaag is lang maar afwisselend. En weer wonderschoon.  Met wel 10 km bossen=schaduw. Alleen de laatste uren loop je vol in de zon. Onderweg ontmoet ik een Frans stel. Ze maken een rondwandeling vanuit Eaux-Puiseaux. Ze kennen dus de weg. Die ik even kwijt ben. Zo kom ik om half vier aan op de kleine camping. Wonderschoon. Netjes. Mooi. Met ook een gemeenschappelijke ruimte waar ik op adem kan komen. Voor vanavond ook makkelijk, want het enige restaurant in het dorp is vanavond gesloten. Het wordt dus overleven op brood, kaas, nootjes, bier en zelfgemaakt appelsap. De camping is aangesloten bij een netwerk van kleine campings (minder dan 40 plaatsen): www.kleinecampingsenfrance.com
De zon schijnt en het is warm. Kortom het gaat goed. Ultreia....

Totaal na 29 etappes: 701 km

Dag 28 Van Pont-Sainte-Marie naar Troyes (3 km)

Van de Camping Municipal naar Maison Notre-Dame en l'Isle. Een vroeger seminarie op 7 minuten van de Kathedraal. Vooraf dacht ik dat de camping veel verder van het stadscentrum lag. Hoe dan ook wel lekker comfortabel. Kan ik rustig door het stadscentrum slenteren. En als het zo uitkomt even naar mijn kamer. Het is bovendien voor morgen ook wel handig. Het wordt een monster etappe (30km+) bij een temperatuur van 30°+. Dat betekent vroeg op pad. En het gemak van de kamer is ook dat ik mijn tent dan niet hoef  in te pakken. Én hij is droog=lichter in gewicht.
Al vroeg ben ik op mijn bestemming. Een immens gebouw. Met vergaderruimtes. En op de tweede verdieping tientallen kamers. Pas om 12 uur is er iemand. Dus eerst maar naar de Kathedraal. Voor een stempel in mijn pelgrimspas. Maar ook om een kaarsje aan te steken. Om zo het spoor van licht, dat begon bij de paaskaars in onze kerk, door te trekken. En ik sta even stil. Denk aan Marja. Mijn teerbeminde. Die thuis in de rotzooi zit. Door de waterschade  aan de vloer eerder dit jaar. Het herstel is eindelijk gedaan.  Maar alles moet wel weer aan kant.
Denk aan hen die buiten hun schuld met een vreselijk verleden hebben af te rekenen. Waar de muur gebarsten is. Maar waar wel nieuw licht door kan komen. Als het duister tenminste verdwijnt. Inmiddels schemert het weer. Dat een stralend licht mag doorbreken. Hoe dan ook.
Dan ga ik verder Troyes in en ontdek een mooie oude stad. Met een grote overdekte markthal. En daarbuiten een levendige markt. Ik moet terug om me aan te melden. Blijkt dat ik in dit immense gebouw de enige gast ben! Bij nadere verkenning is de binnenstad van Troyes echt mooi. Authentiek. Vermoedelijk nooit door oorlog verwoest. Het is er gezellig. Met veel volle terrassen. Ik trakteer mezelf op een Crepe Caramel en een glas witte wijn. Deze Pelgrim gaat het wel redden vandaag....

Totaal na 28 etappes: 663 km

Dag 27 Van Mery-sur-Seine naar Pont-Sainte-Marie(34 km)

Langzaam valt de nacht. De vogels kwetteren nog volop. Maar het wordt wel steeds stiller. Het lijkt wel of de vogels gaan fluisteren. Dan opeens stopt alle gekwetter. Verderop hoor je nog wat kikkers kwaken. En het geruis van de doorgaande weg klinkt nu veel luider. Totdat het ook op de weg rustiger wordt. Het is vredig in Mery-sur-Seine.
En het is al weer vroeg dag. De etappe is wat langer vandaag. Gemakkelijk te volgen: gewoon over het fietspad langs het kanaal van de Haute Seine. En dat tot in Troyes. De eerste uren, voor 9 uur, is er geen mens bekennen. Daarna passeert heel af en toe een fietser. En groet je een enkele sportvisser. En nu, tegen elven, komt er nog weer wat meer leven door wandelaars.
Tegen de middag komt de zon krachtig door. Er is bijna geen schaduw. Dus bikkelen in 30°+. Vermoeid maar verder OK bereik ik de Camping Municipal van Troyes. Die overigens in Sainte- Marie ligt.
Tent opzetten en laten drogen. Opfrissen. En even plat. Nu kom ik langzaam weer tot leven.
Morgen een mini-etappe. Naar Troyes. Geeft me de kans er even rond te kijken. Troyes is nieuw voor mij... laat me graag verrassen.

Totaal na 27 etappes: 660 km

Dag 26 Van Anglure naar Mery-sur-Seine (13 km)

Het is wat mistig vanmorgen. De mist trekt maar heel langzaam op. Pas na enen breekt de zon door. Ondanks de mist is de temperatuur heel aangenaam. Ideaal weer om verder te trekken. Rustig aan. Het is een korte etappe.
Voor vertrek maak ik nog een foto van Madame Finot. Voor de foto trok ze nog een badjas aan. Zonder zag ze er beter uit.
Veel vlinders vandaag. Zeker als ik langs het 'Canal du Haute Seine' trek. Daar maakt een vriendelijke mevrouw een foto van mij. Vandaag bereik ik dus de Seine. Die is hier nog bescheiden van omvang.
Zoals vaker bij kleine campings is de receptie alleen s'avonds bezet. Ik tref een paar vriendelijke Belgen. Omdat het nog voor 12 uur is, passen ze even op mijn rugzak. En laadt mijn telefoon in hun caravan op. Kan ik snel even naar de Mairie om een stempel te halen. (300m). En je raad het al: alle dagen open, behalve op donderdag. Pech. Gelukkig was het dichtbij. Spontaan krijg ik een stoel te leen. Wat een luxe als het alternatief is liggen of gewoon op de grond zitten.
Camping  Municipal in Mery-sur-Seine is mooi en aangenaam. Nu maar eens even het plaatsje verkennen.
En dan ontmoet ik Roger (33). Op een bankje bij de receptie. Op zoek naar een slaapplaats vannacht. Herkenbaar aan de schelp op zijn rugzak. Vertrok uit Amersfoort, maar heeft zeker 7 jaar in Italië gewoond en gewerkt. Als general manager van (33) campings. Hij werkte 24/7.  En het moest steeds maar meer. Een jaar geleden ontslag genomen. Wil iets anders met zijn leven. In ieder geval samen met zijn Colombiaanse vriendin op wereldreis. Waarom de Camino? Zijn Opa en Oma zijn gelovig. Zijn ouders niet meer. Hij is dus niet gelovig opgevoed. Maar van zijn Opa en Oma kreeg hij ooit een Bijbelsdagboek.
Dat is hij gaan lezen. Daarna de Bijbel. Helemaal. En het intrigeerde hem zo dat hij de Camino wil doen. Als bezinning. Om tot zichzelf te komen. Hij doet dat met reuzenstappen. Etappes van 30 tot 40 km.
Ziet er fris en monter uit. Aardige vlotte vent. Door zijn lange etappes zal ik hem vermoedelijk nooit meer ontmoeten. Nu
drink ik een in het supermarkt gekocht biertje. Daarna op naar de Thai. Anders is hier niet. Voor de camping betaal ik € 4,30. Volgens mij is daar heel nauwkeurig naar gerekend .  En morgen richting Troyes....

Totaal na 26 etappes: 626 km.

Dag 25 Van Sezanne naar Anglure (24 km)

Een vlinder fladdert met mij mee. Het is net of de vlinder mijn pad wil inspecteren.Of misschien is ze wel nieuwsgierig naar wie ik ben of waar ik vandaan kom. Het is eigenlijk voor het eerst dat ik vlinders zie onderweg. Konijnen zie je elke dag. In het veld of op je pad. Altijd in beweging. En ook vossen. Die heb ik al op twee verschillende dagen gezien. En vossen doen het kalm aan. Ze steken rustig een pad over. En nemen de tijd even goed rond te kijken.
Het eerste deel van de route is afwisselend en mooi. Passeer 'De Fles'. Een put die de grens markeert tussen de Brie Champagnoise en de Champagne Crayeuse.
Het tweede deel van de route is redelijk saai: kilometers langs een in onbruik geraakte spoorlijn over een landweg.
Vannacht heb ik een bed bij Madame Finot in Anglure. Een kleine, fitte, oude vrouw (rond de 80?). Zij ontvangt al jaren pelgrims. Met diner en ontbijt erbij. Naar ik begrijp tegen een vrijwillige bijdrage! Heeft daarvoor een kamer met 4 slaapplaatsen. Bij de voordeur hangt een prachtige stenen plaquette. Het wordt vast gezellig. En gelukkig hebben we nu ook Google Translate.
Inmiddels rommelt het in de lucht. Volgens Madame Finot gaat het vannacht onweren en stormen. Wij blijven in ieder geval droog. Straks lekker eten. Het ruikt al heerlijk in huis...

Totaal na 25 etappes: 613 km

Dag 24 Van Monmort-Lucy naar Sezanne ( 34 km)

Zijn naam is Ulf. Ulf Keereweer. Een tanige man. Fietsersbruin. 67. Zweed. Met een Nederlandse vader. Zijn vader was in de 1e wereldoorlog arbeider in Duitsland. Daarna is hij in Zweden terecht gekomen.
Ulf is onderweg van Mallorca naar Zweden. Heeft daar een, door zijn dochter voor hem gekochte, fiets opgehaald. Hij is dus een fietser. Dat blijkt zijn lust en zijn leven. Hij maakt iedere vakantie lange fietstochten door Europa. Als gids heeft hij een Michelin atlas van Europa bij zich. Daar stippelt hij elke dag zijn route op uit. 120 km per dag. Hij maakt een wat timide haast licht autistische indruk. Hij is (nog steeds) boekhouder bij een groot Zweeds bedrijf. Clubhouse. Marktleider in alle spullen die je nodig hebt om te golfen. Het bedrijf is bezig met de implementatie van een nieuw boekhoudsysteem. En zo lang willen ze Ulf natuurlijk ook houden. Ulf weet alles van het oude systeem.
Het Café is rustig. Net als het Hotel. Je vraagt je af waar ze van bestaan. Dat ontdek ik 's avonds. Het restaurant is heel groot. Er is gedekt voor wel 100 gasten. De vijf hotelgasten zijn er. En een Engels echtpaar. Als ze in de buurt zijn eten ze hier altijd. Ze vertellen dat het restaurant 's middags vaak afgeladen vol zit. Dus daar draaien ze op.
De route vandaag is weer prachtig. De eerste ruim 10 km over landwegen. Vooral door akkerbouw gebied. Daar springt ook plotseling een ree uit de hoge begroeiing. Dartelt 80 meter voor mij uit om stil te staan en nieuwsgierig om te kijken. Een deel van de route loopt zelfs dwars door een graanakker. Door een tractorspoor te volgen gaat dat zonder schade voor het gewas. Later, waar er weer hellingen zijn, passeer ik wijngaarden. In Mondement kom ik langs een enorm groot beeld. Het herinnert aan de slag bij Mondement in 1914.
Sezanne is een gezellig plaatsje. Tot mijn verrassing tref ik bij de Office du Tourisme mijn Roermondse vrienden. Die waren zelfs al op terras geweest. Ik ga nog door naar de camping Municipal. Twee km. Mede daardoor is de etappe van vandaag wat langer dan gepland. Vrees dat morgen en overmorgen weinig beter wordt. Maar eens zien of er nog wat te regelen valt. In ieder geval gaat de route vlot.

Totaal na 24 etappes: 589 km

Dag 23 Van Epernay naar Monmort-Lucy (25 km)

Vanmorgen is het uitslapen en rustig aan doen. Dus pas om zeven uur op. Het is nat buiten. Dan ben je iets langer bezig met inpakken. Bovendien is het toiletgebouw vrij ver weg. De camping is ook vol. Dus gisteren niks te kiezen.
Vandaag zijn ook de meeste Fransen vrij. 2e Pinksterdag. Wellicht noemen ze het wel anders.
Gisteren was ik misschien begeesterd door het Pinkstervuur. Als dat zo is dan gold voor vannacht: 'God geeft het zijn beminden in de slaap'. Een strofe uit een, overigens weg-gecensureerd, lied van Huub Oosterhuis.
Vanwege de feestdag kunnen ook veel winkels gesloten zijn. Dus ik neem het zekere voor het onzekere. Vanaf de camping loop ik tegen een McDonalds aan. Om half negen ben ik de eerste klant voor een ontbijtje. Daarna bij de Netto inkopen gedaan. En ik loop langs de stad en denk: ben toch laat, kan wel even een stempel voor mijn pas halen bij de Office du Tourisme. Een vriendelijk oude dame loopt even met mij mee om me de weg te wijzen. Kwart over negen zal het toch wel open zijn? Mis. Prachtig gebouw. Maar hermetisch gesloten. Het keurige informatiebord naast de deur vertelt dat je pas na half elf op deze feestdag welkom bent! Er zijn er meer die tegelijk met mij hun neus stoten. De openingstijden zijn buitengewoon vriendelijk voor de medewerkers. Dus dan maar op pad. Een korte route. Met alle heen en weer geloop blijkt het toch nog 25 km te zijn. Het grootste deel van mijn route gaat over de 'Voi de la Liberte 1944'. Een tweebaans, redelijk rustige, D-weg. Weinig inspirerend. Wel efficiënt. En de wijzigende landschappen blijven mooi. Nu geland in een Logis de France Hotel 'DE LA PLACE'. Met een speciaal pelgrims tarief! Beetje oubollig. Maar prima. Ze hebben zelfs op de kamers vliegtuigtoiletten. Van die dingen waarbij je bang bent dat ze ook je arm meezuigen. Dat verwacht je toch niet in een Hotel? Laat staan in dit Hotel. De eerste keer is het even schrikken. Morgen is er in Sezanne weer een camping. En nu eens even kijken wat Montmort allemaal te bieden heeft...

Totaal na 23 etappes: 555 km

Dag 22 Van Reims naar Epernay (39 km)

Bonjour. Courage. De mensen groeten vriendelijk als ik het 6 km lange bospad af kom. Vlak bij het gehucht Les Haier. Al een flink stuk op weg naar mijn bestemming vandaag. Epernay. Volgens de GPS heb ik er al bijna 22 km opzitten. En volgens het boekje nog wel 15 te gaan. Vraag me af of de GPS klopt. Aan de andere kant heb ik er wel flink de vaart in. En al ruim vier en half uur onderweg. (Het is kwart voor elf nu).
De vriendelijke man van het Pegrimsbureau  in Reims had gelijk. Het is een wonderschone route. Al snel na Reims gaat het weer heuvelen. En langzaam maar zeker ga je steeds meer wijngaarden zien. En, ook wel belangrijk, vind ik vrij makkelijk mijn route. Met de uitgescheurde pagina's uit de anders wat onhandige gids. En met de GPS. Wat een uitvinding toch. Die hadden we in 2009 niet. Was ook overbodig. Toen had ik Han 😁. Dom Perignon, benedictijn, keldermeester-intendant van de abdij van Saint Pierre d'Hautvillers ontdekte de methode om mousserende wijn te maken. Hautvillers is een zeer karakteristiek dorpje. Het wordt gezien als het hart van de Champagne streek. Na het passeren ervan vallen de laatste kilometers wel zwaar. Vandaag is de totale afstand maar liefst bijna 40 km!
Dus op de camping snel de tent opgezet en plat. Tegen zessen regent het pijpenstelen. Hard. Regenbroeken regen. Maar die ligt natuurlijk in de tent.
Geen probleem. Ik ben geland in een gezellige Café  Brasserie. Wel weer 4 km retour. Nu uiterst gelukkig met mijn biertje. Straks eten. En morgen een veel kortere etappe. En op Hotel door gebrek aan andere accomodatie.

Totaal na 22 etappes: 530 km