De eerste kilometers van de route gaan dwars door de wijngaarden van de Chablis. Er wordt hard gewerkt. Overal waar je kijkt grote machines. En in de uitgestrekte heuvels busjes. Witte bestelbusjes. Er zijn nu dus heel veel mensen aan het werk.
Wat een verschil met de laatste twee weken. Op de akkers was het juist rustig. Heel rustig. Af en toe een sproeimachine met chemicaliën. Verder moet het gewas zichzelf maar redden. En dat doet het.
Voor een lekenoog ziet het er perfect uit. Het is zelfs vochtig genoeg. Je ziet dus ook geen sproeimachines.
De etappe vandaag is onverwacht lang. Dat is mijn eigen stomme schuld. De route is slecht aangegeven. En superslecht beschreven. Dat in combinatie met het feit dat ik nogal eens loop te dromen, maakt dat ik me vergis. Maar 50 meter. Toen ik erachter kwam was ik al 2 km onderweg op de verkeerde weg. En om dan uit te vissen waar je zit en waar je naar toe moet, was heel lastig. Ook nog eens op een punt waar je geen sterveling ziet. De enige en juiste oplossing was; omkeren en terug. Kortom; een dure les.
Omdat druivenranken op hellingen groeien, moet er ook flink geklommen worden. Soms heel geleidelijk. Soms steil. Dan is het voetje voor voetje en heel rustig naar boven. Vandaag ruim 500 m geklommen. De dagen hiervoor resp. 350, 450, 11 en 77 meter. Morgen naar Vezelay. Nu geland op weer zo'n aardig campingkje. Een Municipal. Klein maar zeer goed onderhouden. Wel zo'n 40 plekken. Waarvan er een tiental bezet zijn.
Verder in Accolay geen voorzieningen. Dat is geen verrassing. Morgen naar Vezeley. Een belangrijke mijlpaal op deze Pelgrimage. Daar blijf ik in ieder geval 2 nachten. En als het goed is ligt het routeboek 'Poste Restante' op me te wachten. Ja, ja, dat bestaat nog. Morgen weet ik of het echt werkt..
Totaal na 32 etappes: 782 km
Wat een verschil met de laatste twee weken. Op de akkers was het juist rustig. Heel rustig. Af en toe een sproeimachine met chemicaliën. Verder moet het gewas zichzelf maar redden. En dat doet het.
Voor een lekenoog ziet het er perfect uit. Het is zelfs vochtig genoeg. Je ziet dus ook geen sproeimachines.
De etappe vandaag is onverwacht lang. Dat is mijn eigen stomme schuld. De route is slecht aangegeven. En superslecht beschreven. Dat in combinatie met het feit dat ik nogal eens loop te dromen, maakt dat ik me vergis. Maar 50 meter. Toen ik erachter kwam was ik al 2 km onderweg op de verkeerde weg. En om dan uit te vissen waar je zit en waar je naar toe moet, was heel lastig. Ook nog eens op een punt waar je geen sterveling ziet. De enige en juiste oplossing was; omkeren en terug. Kortom; een dure les.
Omdat druivenranken op hellingen groeien, moet er ook flink geklommen worden. Soms heel geleidelijk. Soms steil. Dan is het voetje voor voetje en heel rustig naar boven. Vandaag ruim 500 m geklommen. De dagen hiervoor resp. 350, 450, 11 en 77 meter. Morgen naar Vezelay. Nu geland op weer zo'n aardig campingkje. Een Municipal. Klein maar zeer goed onderhouden. Wel zo'n 40 plekken. Waarvan er een tiental bezet zijn.
Verder in Accolay geen voorzieningen. Dat is geen verrassing. Morgen naar Vezeley. Een belangrijke mijlpaal op deze Pelgrimage. Daar blijf ik in ieder geval 2 nachten. En als het goed is ligt het routeboek 'Poste Restante' op me te wachten. Ja, ja, dat bestaat nog. Morgen weet ik of het echt werkt..
Totaal na 32 etappes: 782 km
Mooi de kaalheid van Vezalay te zien, vooral de versteende kathedraal. En helaas uit het oog uit het hart, dat merk ik ook bij onze kleindochter. Maar als je er bent dan loopt ze rennend door AH of een restaurant en roept luid opa, waarbij een ieder opkijkt.
BeantwoordenVerwijderen