Van de Camping Municipal naar Maison Notre-Dame en l'Isle. Een vroeger seminarie op 7 minuten van de Kathedraal. Vooraf dacht ik dat de camping veel verder van het stadscentrum lag. Hoe dan ook wel lekker comfortabel. Kan ik rustig door het stadscentrum slenteren. En als het zo uitkomt even naar mijn kamer. Het is bovendien voor morgen ook wel handig. Het wordt een monster etappe (30km+) bij een temperatuur van 30°+. Dat betekent vroeg op pad. En het gemak van de kamer is ook dat ik mijn tent dan niet hoef in te pakken. Én hij is droog=lichter in gewicht.
Al vroeg ben ik op mijn bestemming. Een immens gebouw. Met vergaderruimtes. En op de tweede verdieping tientallen kamers. Pas om 12 uur is er iemand. Dus eerst maar naar de Kathedraal. Voor een stempel in mijn pelgrimspas. Maar ook om een kaarsje aan te steken. Om zo het spoor van licht, dat begon bij de paaskaars in onze kerk, door te trekken. En ik sta even stil. Denk aan Marja. Mijn teerbeminde. Die thuis in de rotzooi zit. Door de waterschade aan de vloer eerder dit jaar. Het herstel is eindelijk gedaan. Maar alles moet wel weer aan kant.
Denk aan hen die buiten hun schuld met een vreselijk verleden hebben af te rekenen. Waar de muur gebarsten is. Maar waar wel nieuw licht door kan komen. Als het duister tenminste verdwijnt. Inmiddels schemert het weer. Dat een stralend licht mag doorbreken. Hoe dan ook.
Dan ga ik verder Troyes in en ontdek een mooie oude stad. Met een grote overdekte markthal. En daarbuiten een levendige markt. Ik moet terug om me aan te melden. Blijkt dat ik in dit immense gebouw de enige gast ben! Bij nadere verkenning is de binnenstad van Troyes echt mooi. Authentiek. Vermoedelijk nooit door oorlog verwoest. Het is er gezellig. Met veel volle terrassen. Ik trakteer mezelf op een Crepe Caramel en een glas witte wijn. Deze Pelgrim gaat het wel redden vandaag....
Al vroeg ben ik op mijn bestemming. Een immens gebouw. Met vergaderruimtes. En op de tweede verdieping tientallen kamers. Pas om 12 uur is er iemand. Dus eerst maar naar de Kathedraal. Voor een stempel in mijn pelgrimspas. Maar ook om een kaarsje aan te steken. Om zo het spoor van licht, dat begon bij de paaskaars in onze kerk, door te trekken. En ik sta even stil. Denk aan Marja. Mijn teerbeminde. Die thuis in de rotzooi zit. Door de waterschade aan de vloer eerder dit jaar. Het herstel is eindelijk gedaan. Maar alles moet wel weer aan kant.
Denk aan hen die buiten hun schuld met een vreselijk verleden hebben af te rekenen. Waar de muur gebarsten is. Maar waar wel nieuw licht door kan komen. Als het duister tenminste verdwijnt. Inmiddels schemert het weer. Dat een stralend licht mag doorbreken. Hoe dan ook.
Dan ga ik verder Troyes in en ontdek een mooie oude stad. Met een grote overdekte markthal. En daarbuiten een levendige markt. Ik moet terug om me aan te melden. Blijkt dat ik in dit immense gebouw de enige gast ben! Bij nadere verkenning is de binnenstad van Troyes echt mooi. Authentiek. Vermoedelijk nooit door oorlog verwoest. Het is er gezellig. Met veel volle terrassen. Ik trakteer mezelf op een Crepe Caramel en een glas witte wijn. Deze Pelgrim gaat het wel redden vandaag....
Totaal na 28 etappes: 663 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten